Πέμπτη 20 Αυγούστου 2015

Παράλιον Άστρος, μία μεγάλη ιστορία...


Που ξεκινάει από τα παιδικά μου χρόνια, και μιας κι εγώ είμαι μεγάλη... (όχι πολύ, μην φαντάζεστε...)

 My immortal, Arwen, Παράλιον Άστρος 1

 Άγιοι Θεόδωροι

Skyfall, Adele... και Παράλιον Άστρος, 2α

 Το λιμάνι όπως είναι σήμερα

Set fire to the rain, Adele, και Παράλιον Άστρος 2

 Μετά από το λιμάνι

Ο Αλαντίν και το Μαγικό Λυχνάρι... 
μία θαυμάσια παράσταση του σήμερα... (Θίασος "Γκότση")  με μαριονέττες... 

Το κάστρο, ψηλά στο νησί

Ντμίτρι Σοστακόβιτς, Παράλιον Άστρος 3

Πηγαίναμε όταν ήμουν παιδί, στο Παράλιον Άστρος, (το Άστρος, του Άστρους... έχει ιδιαίτερο τρόπο κλίσης... ).. και ήμουν τόσο χαρούμενη γι' αυτό....

Παράλιον Άστρος, από ψηλά, από το κάστρο... 

Θυμάμαι, έπινα το γάλα μου στις 8 το πρωΐ, (ξυπνάγαμε νωρίς, για να πάμε στην θάλασσα), έβαζα το σωσίβιό μου, και βουρ για την θάλασσα.  Μόνη μου βεβαίως, η μαμά ερχόταν αργότερα... (ποιος θα μας έκλεβε τότε;).  Αν θυμάμαι καλά, βεβαίως, γιατί... πέρασαν και κάποια χρόνια.  Τέλος πάντων, τα πράγματα τότε, ήταν... αλλιώς.

Το ξενοδοχείο... 'Astros beach", σήμερα... 
'Ακτή", εχθές... 

Και μπλουμ στην θάλασσα, στο λιμάνι.  Κάναμε μπάνιο τότε, μες στο λιμάνι, και δίπλα από το λιμάνι.  Τώρα, το λιμάνι πλέον, έχει πολλές βάρκες, κι είναι επικίνδυνο να τρυπηθείς από κάποιο σίδερο.

Μετά το λιμάνι... 

Αυτά τα ωραία.  Κατόπιν, μεγαλώσαμε.  Μας έχασε το Άστρος, το χάσαμε κι εμείς.... Ώσπου, ξανάρθαμε στα παληά τα λημέρια μας.  Σε ένα Άστρος που έχει αλλάξει, έχει ομορφύνει, κι έχει και... φοίνικες.  Όπως όλα τα παραθαλάσσια μέρη της Ελλάδας, λες κι είμαστε στις Μπαχάμες...

Φοίνικας του σήμερα, κοντά στα πεύκα του χθες...

Όλα είναι ωραία, κι οι διακοπές μας εκεί μας δίνουν πάλι την χαρά, την δύναμη, την υγεία, την επαφή με την θάλασσα, τον ουρανό, τα βουνά, τα σύννεφα... όλα...

Τα σύννεφα... 

Χαρείτε τις φώτο, και τα βίντεο από τις φετινές μου διακοπές.  Ευτυχώς, αξιωθήκαμε να πάμε... γιατί... η ζωή ήταν καλή μαζύ μας... (κι όχι σκληρή, που λέω συχνά!)

Το κάστρο, ψηλά στο νησί, την νύχτα...

lamprini

Υ.Γ. Κι οι Αικατερίνες μου!!!

 Αικατερίνη, λευκή


 Αικατερίνες, μία λευκή, μία κόκκινη... 

Αικατερίνη, κόκκινη... 





Δεν υπάρχουν σχόλια:

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...